Duvardaki Yıldız Olmak



Ne yazıkki bazen değişen tek şey ruh halin oluyor. Ne kadar kendini kandırsan da geçmiyor bazı haller. Kendini ait hissetmediğin yerde hergün aynı mutlulukta kalamıyorsun. Birde olduğun yere sığamıyorsan işte en fenasını o zaman yaşıyorsun. Üzerine üzerine gelen duvarların kulağına 'gitmek' istediğini fısıldıyorsun. Yerin kulağı varsa o bari duysun diyorsun ama nafile. Duvardaki aynaya baka baka sabrediyorsun. Yorulunca da boşveriyorsun. Her zaman yaptığın gibi yine başa sarıyorsun. Bir mutlu bir mutsuz, laçka oluyorsun. Ama biliyorsun ki, kaderin her zaman son bir gülüşü var. Onu bekliyorsun.



Ne Giydim | Yırtık Pırtık Jean!



Yırtık kotları hep sevmişimdir. Çok abartılı yırtık olanları hariç birkaç küçük pencere işimi görür diye düşünürken "yeni aldığım" jeanimi kesmeye karar verdim. İki-üç tane kırt kırttan sonra paçaları da kıvırdım ve işlemi tamamladım.
Eee hayata yeni pencereden bakmak her zaman iyidir ;)




Jean: Codentry
Sneakers: Nike


Adam In Town & Hatice Gökçe Bir Arada!




























Erkek tasarımcısı Hatice Gökçe, 2013 İlkbahar/Yaz kreasyonu "Trans"'ı adamintown.com 'la birlikte Room Teşvikiye'de mini bir partiyle tanıttı. Değişik kumaşların kullanıldığı parçalardan en çok renkli pantolonları beğendim. Gömlekler de oldukça iyiydi. Bir ara Blogger Koray Caner'le koleksiyonun parçalarını inceleyip beğendiklerini tespit ettik. 
 
Esin Övet, Mehmet Turgut, Tanem Sivar gibi ünlü isimlerin katıldığı partide, Esin Övet'e çıkaracağı kitapla ilgili birkaç soru sorma fırsatı buldum. 'Kitap yazmanın çok zor bir iş olduğunu ve zaman zaman vazgeçme noktasına kadar' geldiğini söyledi. 


Vine videolarımız tabiki  çekildi ama henüz burada yayınlayamıyorum. Kullananlar iiremim'i takip ederek izleyebilir.


Partinin ikramlarından limonlara bayıldım!






Partiye giderken Zara kazağımın üzerine Forever New kolyemi taktım. 




 İnstagram: iiremim 



Kitap Önerisi | Limit Sizsiniz




"Boşlukta kanat açmadan, uçup uçmayacağını bilemezsin." 
İşte bu kadar basit. Aslında çok zor. Limitini aşmak ise hepsinden zor.

Kitabın kapağındaki balık gibi çoğumuzun hayatı. Koskoca okyanus içinde küçücük dünyamız var. İlginç olan ise pek azımız bu durumun farkındayız. Benim küçük bir oyunla çoğalttığım balıklar gibi kitapları, denizleri, düşünceleri, sınırları, limitleri aşmak uzaklara gitmek lazım.

Bunun için kitabın en güzel öğretisi "kendi kendimize yetmemiz gerektiği". "İnsan kendisinin en büyük dayanağıdır." diyor yazar. "Başarı için kendisini eğitmelidir" derken arı gibi çalışmamız gerektiğini söylüyor.  Sosyal başarı ile kişisel gelişimin aynı şey olmadığını vurguluyor. 


Kitabı okuyup, başarılı olacağımıza inandıktan sonra bardağın içinden çıkabileceğimizi gösteriyor yazar arka kapakta. Ve diyor ki;
Dışımızdaki limitler, 
İçimizdekiler kadar büyür ya da küçülür.
Kafesten çıkınca değil,
Kafesi içimizden çıkarınca özgürleşiriz.

Kitapla ilgili yazacak çok güzel sözlerim olmasına rağmen istiyorum ki herkes okusun, ben anlatmayayım, büyüsü kaçmasın. Hatta sizin başarı hikayenizi duymak isteyen birisi bile var kitabın sonunda. Unutmayın, her şey sizinle başlar!


Tüm kahve fotoğraflarım için http://coffeerem.tumblr.com/ adresini ziyaret edebilirsiniz.

Kitap Önerisi | Martı



Her insan bir hayvana benzer derler ya, ben bu kitabı okuduktan sonra martıya benzediğime karar verdim. Sürü içinde yalnız olması, inandığı şeylere kimsenin inanmasına gerek duymadan uygulaması, yapabileceklerinin farkında olması ve harekete geçmesiyle sanki benim için uçuyor gökyüzünde. 


Aslında sürüye uymak o kadar kolay ki. İnsanları düşünün, ne gördülerse onunla yetiniyorlar. Sürüden ayrılmamak için direniyorlar, her yeni fikri garipsiyorlar.
Ama içlerinden bir tanesi  cesaret bile edemeyecekleri şeyleri tek başına yapıyor.
Başardığında ise arkasında  "yapamazsın!"ları bırakıyor. Hemde büyük bir zevkle. 
Dilerim okyanus ötesi uzaklardan mutluluk seslerini duyarız.




                                                                                                                                                                                    Fotoğraf bana ait*



Özlemek Ömür Boyu



Zaman zaman özler insan. Durup durup özler. 
Hiç aklında yokken özler. Unuttuysa da özler. 
Özlemek istemese de özler.

Sabah kahvesini yudumlayışında, öğle yemeği vakti yaklaştığında, akşamüstü güneşin batışına kadeh kaldırırken, akşam yemeği hazır olmak üzereyken ve gece uyumaya yakın mumların kokusunda kaybolmuşken...
Yani zamansız özlerken bile zamanında özler insan. 
Anında özler, ertelemez hiçbir zaman.

Hiç ummadık zamanda kokusunu duyar. Etrafına bakar, özler.
Söylediği kelimeleri başkasından duyunca, sesini duyar daha çok özler.
Hayallerinde onun dolduracağı yerlerin boşluğunu düşündükçe özlemin kollarından tutar ama ne bırakabilir ne de sımsıkı sarılabilir bir kez daha.
İmkansızın şarkısı artık yazılmışsa, aslında en fazla o zaman özler.

Karşısında dimdik dikilen özlemine bakar sadece. O mu gerçek, ben miyim? diye.

Kitap Önerisi | Hayatı Iskalama Lüksün Yok



Cidden öyle. Öyle bir lüksümüz yok. Tam anlamıyla sahip olduğumuz tek şey hayatımız olduğuna göre en doğru seçimleri yapmamız lazım. İşte bu kitap tam da o noktada yardımınıza yetişiyor. İstediklerimizi yapabilmemiz için harekete geçmemizin yeterli olacağından bahsediyor. Çok istediğimiz ancak zaman bulamadığımız için bir türlü yapamadığımız şeyleri televizyon izlemek yerine çok rahat bir şekilde yapabileceğimizi söylüyor yazar. Öyle ki televizyon izleme alışkanlığımıza fena halde takmış durumda. Ben de aynı şekilde düşündüğümden okurken gülümsedim ister istemez. Saatlerce televizyon izleyenleri düşündüm de, inanılmaz bir zaman kaybı!

Kendisi ingilizce öğretmeni olduğundan sürekli İngilizce ile ilgili örnek ve taktik veriyor. Aşk üzerine anlatıyor, pazarlamanın önemini vurguluyor. Özellikle "evliliğin aşkı öldürdüğüne "dair söylenenlere "aşkın neleri öldürdüğünü" açıklamış. Okuyunca bu açıdan hiç bakmadığımın farkına varmakla birlikte hak verdim. Yani kısacası her konuyla ilgili bir fikre sahip kitap.

Bu kitabın başka bir özelliği de Savaş Şenel'in blogunda yazdığı kısa denemelerin bir araya getirilmesiyle oluşması. Yani bu açıdan da benziyoruz kendisiyle. İleride ben de yapabilirim bakarsınız ;)

Sonuç olarak ben bu kitabı sevdim. Hayatta her lüksünüz olması için ıskalamayın, göbeğinden vurun!

Kitap Önerisi | Bora'nın Kitabı




Adı üstünde bu onun kitabı. 
Adı gibi aynı... Bazen durgun bazen dalgalı bir deniz gibi. Dibini göremediğiniz derin bir su, her zaman lacivert rengi. Açıklarda kaybolmuş bir sandalın içinde uzaklaştığı kıyaya yeniden yaklaşıp geçmişiyle tekrar tanışan bir adam Bora. Gizli Anların Yolcusu'nun gizli kahramanı o. Kendi hayatını yazarken oynayan, oynarken yazan bir sihirbaz. 
O, ardına bakmayan bir savaşçı. 
Ayşe Kulin ise ustaların ustası.



Şehir Hayatı



Modern şehir hayatı, zaman kavramını yok ediyor. Geçen hafta sonu yaptıklarını uzun zaman önce yapmış gibi oluyorsun. 2 gün önce yediğin yemeğin tadını bile hatırlayamıyorsun bazen. Gece hayatı, tiyatro, sinema, tatil derken kendini bile unutuyorsun hatta. Şehrin en yakın yerine gitmek bir saatini alıyor en az, tükeniyorsun.

En kötüsü ise anıların sürekli güncelleniyor. Tanıştığın insanların sayısını bile bilmiyorsun. Her gün yeni yüzler, yeni hayatlar öğrenmek bir müddet sonra seni yormaya başlıyor en sonunda. Küçük şehirlerde yaşayanlara özeniyorsun. Avuç içi kadar yerde yaşayıp her gün aynı kişilere selam vermek istiyorsun. Ama ne olursa olsun, büyük şehirden vazgeçemiyorsun. Her gün trafiğini de çeksen, güneşi görünce sahile inmeden edemiyorsun. 

Öyle ya da böyle hayat geçiyor. Elinde kocaman bir balonla istediğin yere uçabiliyorsun aslında. Hayallerin genişse tabii...



Bakım | Mis Kokulu Kremler...



Bugünlerde hep yazı oldu blogum. İçim karardı valla bir an. Madem 20lik diş ameliyatı oldum, evde oturuyorum, en iyisi cilt bakımımda kullandığım ürünleri yazıyım da vatana millete hayrım olsun dedim. Söyle mis kokulu kremler, temizleyiciler içimizi açsın azıcık. ;)

Benim cildim karma cildin en güzel örneği. Bakım yapmayı ihmal etmeye gelmiyor. Hemen noktacıklarım beliriveriyor. O yüzden her daim kullanıyorum bu gördüklerinizi. Bu ürünlerin hepsini yüzüme uygulama sırasına göre yazacağım. Ben faydasını gördüm, siz de faydalanın. 

Evet başlıyoruzzzz...

Yves Rocher Göz Makyajı Temizleyici: Günlük makyajımı silme aşamasında ilk sıra gözlerimindir. En sevmediğim şeydir aynı zamanda. Bunun daha ilk şişesini bitirdim. Fena değil ama bi Clinique değil tabii. Fiyatı da oldukça uygun. 





Yves Rocher Makyaj Temizleme Suyu: Yeşil çay özlü bu temizleyiciyi yüzünüzün her yerine uygulayabiliyorsunuz ama ben gözlerime kullanıyorum. Süt temizleyiciler beyaz yağ bezeleri yaptığı için bu tarz ürünler daha iyi.






Yves Rocher Yüz Yıkama Jeli: Bu yıkama jelinin rengine ve özellikle de kokusuna bayılıyorum. Yıkadığım anda ferahlık duygusunu hissediyorum. Ama bu daha çok hafif makyajları temizleme ve günlük yıkama olarak kullanılıyor. Ağır makyaj yapıyorsanız daha fazla özellikli yıkama jeli kullanmalısınız. Ben her gün pudra ve fondöten kullanmadığım için bana iyi geliyor.






Yves Rocher HYDRA VEGETAL Nemlendirici Tonik: Cilt uzmanlarının olmazsa olmaz dediği ama benim sona doğru geldikçe sıkılma ihtimalimden midir nedir bilmiyorum ama hep gereksiz gördüğüm bir üründür kendisi. Gözeneklerin açılmaması, siyah nokta olmaması açısından şiddetle kullanmalıymışız.



Nemlendirici Krem: Tonikten sonra sürdüğüm nemlendirici üründe size marka veremeyeceğim çünkü el yapımı bir krem bu. E vitaminli kremler hem antioksidan hemde cildi gençleştiriyor. Daha önce Babe'nin kremini kullanıyordum. O da iyiydi.





Clinique Göz Altı Kremi: Clinique'nin her şeyi oldukça güzel. Bu göz altı kremi de öyle.,





Blistex Dudak Kremi: Kışın soğuktan yazın sıcaktan olan olanlara oluyor. Sevgili dudaklarım için bu krem iyi geliyor. Ama ruj şeklinde olanı almak daha mantıklı sanırım.




Solenne Tırnak Baksamı: Bu markanın kremleri bitkisel olduğu için bir tavsiye üzerine kullanıyorum. Oje sürmeden kullanıyor olması beni zorlasa da seviyorum bu kremi de. Ojesiz tırnaklara sürüp iyice yedirtikten sonra yıkamamanız gerekiyor. O yüzden gece yatmadan önce sürüyorum ben.




Solenne Doğal Nemlendirici Ayak Kremi: Çatlamış ayaklara son! Her gece yatmadan önce sürmenizde fayda var.

El ve Vücut Kremi: Bu kategoride çok çeşit var. Çantamda ayrı evde ayrı ayrı tercihlerim var. Vaseline, Solenne, Dalan, Arko, Sephora bunlardan birkaçı. Ama ben en çok Dalanı seviyorum. Sürdükten sonra eliniz vıcık vıcık olmuyor. Telefonunuza rahatça dokunabiliyorsunuz ;)






Victoria's Secret Body Mist: Şüphesiz en iyisi, kızların en sevdiği meleklerden biri karşınızda. Parfümün pabucunu dama atan sprey. En son kolumu öpüyordum filan :)




Peeling: Clinique ve Sephora tercihlerim. Haftada bir kere uygulamanız yeterli.




Evett işte bu kadar. Nasıl güzel koktular değil mi? :)

Yazıyı yazdıktan sonra Yves Rocher reklamı gibi olduğunu farkettim ama inanın hiç alakası yok. Bir ürün alıp memnun kaldıkça baktım ki seriyi tamamlamışım. Sırada makyaj ürünleri var tabii. İlerleyen zamanlarda onları da paylaşacağım.



Lütfen Cevaplardaki Soruları Bulunuz.




İnsan bazen 'beni de götür' diyemeyeceği için kal diyemez. 
Bunu söyleyemezken uzak ülkeleri birlikte gezme hayallerini bile hiçe sayar hemde. 
Beraber güzel bir şarkı dinleyip, birer kadeh şarap yudumlama ihtimallerini de düşünmeden. 

Pekiyi...

Güneşli bir günde başına papatyalardan taç yapıp, kırlar da koşuşturmayı da mı hiç düşünmez?
Deniz altına bakarken küçük balıkları yakalama oyunu oynamayı?
Aşk filmi izlerken gözünden akan yaşı omzuna silmeyi?
Sarhoş olunca karnı ağrıyana gülmeyi?
Aynı yaşlara birlikte girmeyi?
Kahvaltıların en güzelini birlikte etmeyi?

İnsan hangisini düşünmez ki kal diyemezken...
En çok hangisinin gerçekleşmeyeceğine üzülür...
Hangi soru cümlelerinin sonuna soru işareti koymaz peki?
Cevabını bildiği halde söylemediklerine mi?













Benim Hayallerim, Benim Yolum...

Fotoğraf bana ait*


Rüzgarın kulağına fısıldadım bugün.
"Umut varsa, dünyayı yıkın omuzlarıma. Asla yıkılmam."
Bu yolu yılmadan yürümem gerekiyorsa "yürürüm" dedim.
Ben istedikten sonra her şeyi yaparım hem.
Dediğine göre;
"Kış hep uzun sürermiş."
Biraz sabredersem bahar gelir, güneşle uyanırmışım.
İyi düşünürsem iyi şeyler olurmuş.
Hayat hep aynı gitmezmiş.
Yollardaki engelleri aşmakmış önemli olan.
Arkaya dönüp bakmamak lazımmış her zaman.
"Bak" dedim. "Elimde kocaman bir şemsiyeyle bahara yürüyorum ben.
Hem yaz da azıcık ileride kollarını açmış beni bekliyor. 
Sen de benimle gelsene..."






Kitap Önerisi | Gizli Anların Yolcusu



427 sayfa, 3 gün, 2 damla yaş.
Bu kitaptan bana kalan bilanço.

Uzun zamandır ilk defa erkeğin ağzından okuduğum bir kitaba hayran kaldım. Genelde kadınların erkekleri, erkeklerin kadınları "anlamadığı" söylenir ama bu romanda tam tersi bir durum söz konusu. İşin tuhaf tarafı ise bir kadın tarafından erkekçe yazılması. Kadınların aslında ne kadar ayrıntıcı olduğu, düşünerek hareket ettiği, erkeklerin ise olaylara düz bir bakış açısıyla, hesapsız yaklaştığını çok açıkça ifade ediyor. 

Birçoğumuzun daha konusunu bilmeden, bakınca okumaktan vazgeçeceği türden kalınlığa sahip olan kitabı nasıl bu kadar kısa sürede okuduğumu anlamadım. Bitmesin diye okumaya kıyamadım ama elimden de bırakamadım. Kurgusu ve kişileri öyle ayrıntılı ve yalındık ki, olayları gözümde net bir şekilde canlandırabildim. Hatta filmi yapılsa keşke diye geçirdim içimden. 

Ben şimdi bu kitabın devamı niteliğindeki "Bora'nın Kitabı"nı okumaya başlıyorum. Siz de "Gizli Anların Yolcusu" nu okumakta gecikmeyin. Zira şuan hayatınızda kocaman bir boşlukla yaşıyorsunuz. 


Sevgililer Günü'ne Sevgilerimle...




Yalnızlığın resmi günü yarın. Diğer günlerden hiçbir farkının olmadığını göstermek için inatlaşılan bir Perşembe günü. Hafta sonuna bir gün daha yaklaşmış olmanın sevinci.
Bizim için yarının ifade ettiği tek şey bu. 

Kiminiz hediyelerle, yemekle kutlayacak, kiminiz ne gerek var diye önemsemeyecek Sevgililer Günü'nü. Kızlar pembe ya da kırmızı giymeye özen gösterecek, erkekler her zamankinden daha yakışıklı olmaya. Günler öncesinden düşünüp aldığınız en özel hediyeleri vereceksiniz mum ışığında. Belki birileri evlenme teklifine "Evetttt" diyecek yarın tam bu saatlerde. Aşkınızı pekiştirecek bir gün olacak yani sizin için.

Biz ise, sokaklarda herkesi çift görecek, yolun kenarından yürüyeceğiz size yol vermek için. 
Cafelere uğramayacağız bu çok sevgili anlara tanık olmayalım diye. 
Yalnızlığın en iyi sevgili olduğuna öyle inanmışız ki, yaktığımız gemilerin dumanı şerefine kaldıracağız kadehimizi. Alkol kanımıza girdikçe cevap verme telaşına düşmeden bir kere daha "Neden?" diye soracağız kendimize. Seneye kadar zamanımız var nasıl olsa diye ağır ağır vereceğiz cevabını. 

Ben yarın ne çiçeğe, ne hediyeye ne de kolunda sevgilisi olanlara imreneceğim.
Ben çok "sevdiğini öpebilecek" lüksü olanları kıskanacağım.  
Onlara her günün sevgililer günü olduğu aklıma gelecek, yine kendime üzüleceğim. 
Tek sevgililer günü hayalim olan "ayaklarımın ucunda deniz, sağ elimde tuttuğum rengarenk balonları, sağ elini tuttuğum kişiyle gökyüzüne uçurma"nın resmi bir kez daha canlanacak gözümde. İlerideki bir 14 Şubat'ta olmasını umarak gülümseyeceğim biraz.

Ama şimdilik biz yalnızların yarın ihtiyacı olan şey; 
Biraz daha koyu kırmızı ruj, 
Ağlayınca akmayan mascara, 
Düz bir ayakkabı. 
Daha yürüyecek çok yolumuz var çünkü. 






Nedensiz Sorular




"Neden?" diye sormamayı öğrendiysen hayat daha kolaylaşıyor. "Olduğu gibi kabul etmek" se eğer evet, bu o oluyor. Elmaya "sen neden elmasın?" diye sormak kadar mantıksız, gereksiz, anlamsız gibi bir şey. Çünkü nedensiz oluyor çoğu şey. 

Bazen alacağın cevabı bildiğinden susuyorsun, bazen de duymak için bilerek soruyorsun.
Her ikisinde de canın yanıyor ama en azından soru sormayı, sormamayı, cevap vermeyi, vermemeyi öğreniyorsun. İnsan kendi yaşamayınca anlamıyor, biliyorsun.

Konu aşksa eğer, bildiklerini unutuyorsun, her şeyi  en baştan öğreniyorsun hatta.
Önce kendine ihanet ediyorsun sonra bildiğin tüm cevaplara.
Ama aşk bir gün bitiyor.
Soramadığın tüm soruların cevapları için üzülüyorsun en çok.

Öyle bir zaman geliyor ki, okuduğun kitaplar, evrene yolladığın mesajlar, inancın hepsi ama hepsi işe yaramıyor. 
İlk sorduğun soru; "Neden ben?" oluyor.
Sonra devamı geliyor soruların.
Durduramıyorsun.

Kitap Önerisi | Evrenden Torpilim Var!





Uzun zamandır okurken kendimi bu kadar iyi hissettiğim, her satırında söylediklerine hak verdiğim ve birebir uygulamaya çalıştığım bir kitap olmamıştı. Aslında Evrenden Torpilim Var ilk çıktığı zaman herkesin elinde gördüğümde içten içe bir gıcık olmuştum. "Aman hepsi aynı şeyleri söylüyor, bunu okumasam bir şey kaybetmem" diye düşünüyordum ki, yanılmışım. Kendimi iyi hissetmem için kuzenim tarafından 142. baskısı elime geçince ne kadar yanıldığımı anladım. Şimdi ise ben bu kitabı bu kadar zamandır nasıl okumam diye kendime kızıyorum. İnsanoğlu çok çabuk değişiyor işte ;)

En başta kitabın eğlenceli ve samimi anlatımına bayıldım. Daha ilk sayfalarında "EGO" hakkındaki düşüncelerini çok mantıklı buldum. Evren'den neden bir şeyler istememiz gerektiğini, bugüne kadar isterken neleri yanlış yaptığımızı, her şeyi ama her şeyi çok net ifade ediyor. Verdiği örneklerde kendinizi buluyorsunuz resmen. Ve daha okurken kendinize çekidüzen vermek için çabalıyorsunuz. 


Kişisel gelişime meraklıysanız ya da değilseniz, yani ne olursanız olun mutlaka okumalısınız.
"Bir kitap okudum hayatım değişti." tabirini bu kitaptan yana kullanıyorum ben.
Ve hergün kitabın yazarı Aykut OĞUT'a teşekkür ediyorum.





Not: Önyargı pek iyi bir şey değildir.

Ne Giydim | Bordo Pantolon

Yağmurlu bir Pazar günü, bordo rengi pantolonumla oldukça mutluydum. Her ne kadar siyah ve gri ile kombinlesem de bordonun o sıcacık görüntüsünü çok sevdim. Darısı yeşillere, mavilere, sarılara :)




Pantolon: Koton
Kaban: Mango
Çanta: Samsonite
Bot: Canzone


Rüya




Her gün sabah oluyor, her gün akşam olmuyor. Ben hep sabahlarda kalıyorum.
Zor geçiyor zaman. Ya da geçmiyor, bilmiyorum. 
Hiçbir şey yakın değil. Ben bile uzağım kendime. 
Şiirler, şarkılar sessiz, romanlar susmuyor.
Yani hiçbir şey olması gerektiği gibi değil.

Hayaller uçup gitmiş, gelecek gelmekten vazgeçmiş, yakınlar gözümde büyüyor.
Uyku bile fayda etmiyor.
"Bir rüya gördüm, içinde sen" diye başlıyor ya şarkı, günüm öyle başlıyor bugün.
Sarılmaktan kollarım ağrımış bir şekilde uyanıyorum.
Yüksek bir binanın en tepesinde ben aşağı baktıkça sen "Bana güven, korkma" deyince bir aşağı bakıyorum bir sana.
Ve sana güveniyorum.
Sıkı sıkı sarılıyorum.
Elim kalbinde, atışını dinliyorum.

Bir kız bir erkek çocuk çıkıyor karşımıza.
Gülüyorlar halimize.
Biz de başlıyoruz gülmeye.
Ama sonra yine ayrılıyoruz.
Zorunda kalıyoruz.

Sonra uyanıyorum. 
Karanlık.
Gözüm seni arıyor, göremiyorum.
Bu kadar yakınken gitmiş olamaz diyorum.
O anı tekrar yaşamak için gözümü kapatıyorum.
İmkansız.
Bir dahası yok.

Karanlığa söz geçmez biliyorum.
Hem rüyaların da tersi çıkar zaten.
Kalkıyorum.
Gördüğüm rüyayı 'hayırdır inşallah' diye diye bu saate kadar düşünüyorum.
Şarkıyı mırıldana mırıldana sokaklarda yürüyorum.
Yine aynı yere geliyorum.
O binanın en tepesine.


Kartepe'de Anı Yaşa!


"Anı yaşa!" bu tabiri bugüne kadar kişisel gelişim kitapları başta olmak üzere herkesten sıklıkla duymuşsunuzdur. "Amaan boşver sen şimdiyi düşün, tadını çıkar." diyenlere içten içten sinir oldunuz belki. "Sana söylemesi kolay tabii" diyemediniz ama nasıl yaparım diye de düşünmeden edemediniz. İşte ben bunun için bu yazıyorum size. 
Kayak veya snowboard yapmak anın tadını çıkarmak için biçilmiş kaftan. Anı, günü, kendinizi, vücudunuzu ve her şeyi ama her şeyi unutmak için yaratılmış adeta. 



Karşınızda bembeyaz bir yol, aklınızda sadece bu yolu geçmek var. Sadece siz varsınız. Tıpkı hayattaki gibi. Sadece odaklanmak ve ne yapacağınızı kavramanız yeterli. Ayakta kalmak, hayatta kalmak demek çünkü. 



Kartepe'nin en güzel İstanbul'a yakın olması nedeniyle günü birlik gidiliyor olması. Tabii Pazar günü kalabalığı diye bir gerçekle karşılaşmak da bir o kadar olası. Size tavsiyem eğer gidebiliyorsanız hafta içi gitmeniz. Sakin sakin çok rahat edersiniz.




Eğer kıyafetleriniz ve boardunuz yoksa ister tepeye çıkmadan önce aşağıdaki mağazalardan ister tepedeki otelden kıyafetlerinizi kiralayabilirsiniz. Fiyatları oldukça makul. 
 Tepeye çıkmak için kıyafetlere artı olarak telesiyej kartı da almanız gerekiyor. Keyifli bir yolculuk oluyor, denemelisiniz. Tepeye çıktığınızda bir fincan kahve de sizi bekliyor hem :) Yemek için cafeye gidebilir ya da dışarıda sucuk ekmek yiyebilirsiniz. Tabii gözünüz kaymaktan başka bir şey görürse :)




        Kışın en güzel hali bu olsa gerek. Rüyamda bile kayıyorum ama bir yandan da yazın bir an önce gelmesi için can atıyorum. Bence benim biraz kafam karışmış ;)



Ne Giydim | Günün Aksesuarı!

Her şeyin bir zamanı olduğu gibi yazın kollarımıza taktığımız bilekliklerin de yerini kocaman kolyeler aldı bu kış. Bluz, gömlek ve kazaklarla sıradışı bir görüntü yaratabilir, sürekli aynaya bakmak isteyebilirsiniz. Ben bugün Koton'un bu kolyesiyle oldukça mutluydum! ;)


Gömlek: Mavi Jeans