Bir Adım..

En çok kendimizi kandırıyoruz ve yine en çok kendimizi idare edemiyoruz. Yeri geliyor karşımızdakini olduğu gibi kabul ediyoruz da, kendimize tahammül edemiyoruz. 
Sevemiyoruz bir türlü içimizdeki bizi. Çoğu mutsuzluğun sebebiyse bundan kaynaklanıyor belki. Huzur bulamıyoruz, bulamadıkça hırçınlaşıyoruz, hırçınlaştıkça mutsuzlaşıyoruz.

Sonra git gide çoğalıyor yalnızlığımız. Ummadığımız kadar derinleşiyor yaralarımız. Kabuklarımızı kaldırmadıkça acımıyor canımız ama kendimizi sevmeyi öğrenmedikçe de geçmiyor yaralarımız.