Yoktan Var Etmek...

Sen benim ellerimi hiç tutmadın ama ben her gün sol elimi sağ elimle kavuşturuyorum.
Aynada gözlerime bakıyor, seni görüyorum.
Yürüdüğüm yollar sana çıkmasa da ben seninle yürüyorum.
Duymadığın halde kulağuna şarkılar söylüyorum.
Sanki tarak senin parmaklarınmış gibi saçlarımı tarıyorum
Bazı geceler sana sarılıp uyuyorum yastık yerine. 
Ne zaman yolda küçük bir kız görsem sana gösteriyorum
Sevip sevmediğini bilmiyorum ama çok güzel balık pişiyorum..
Senin yerine kapıma çiçekler bırakıyor, mis gibi kokularında mest oluyorum.
Bol bol kahve içiyorum senin fincanından. 
Fotoğraflarda senin için poz veriyor, sana gülümsüyorum.
Güzel müzikler dinliyorum seninle dans ederek.. 
Her sabah harika bir güne uyanıyorum seninle uyandığımı düşünerek.

Yani sen var-mış-sın gibi yaşıyor, yok olduğunu biliyor ve mış gibi yapıyorum...
Sonra düşünüyorum da ben senin sevmediğin şeyleri bile seviyorum aslında. Kendimi mesela...
Ve bazı geceler senin için dua ediyorum.
Sakın sevme beni diye.
Beni sevme.
Sakın.