Ne yazıkki bazen değişen tek şey ruh halin oluyor. Ne kadar kendini kandırsan da geçmiyor bazı haller. Kendini ait hissetmediğin yerde hergün aynı mutlulukta kalamıyorsun. Birde olduğun yere sığamıyorsan işte en fenasını o zaman yaşıyorsun. Üzerine üzerine gelen duvarların kulağına 'gitmek' istediğini fısıldıyorsun. Yerin kulağı varsa o bari duysun diyorsun ama nafile. Duvardaki aynaya baka baka sabrediyorsun. Yorulunca da boşveriyorsun. Her zaman yaptığın gibi yine başa sarıyorsun. Bir mutlu bir mutsuz, laçka oluyorsun. Ama biliyorsun ki, kaderin her zaman son bir gülüşü var. Onu bekliyorsun.
0 yorum:
Yorum Gönder